Dirk Bruinsma stelde de groep Pumporgan aanvankelijk speciaal voor het North Sea Jazz Festival 2011 samen. Hij voerde daarmee de compositieopdracht uit die hem was verleend door het Muziekcentrum Nederland (MCN). Onder de titel Hijinks and Jitters schreef hij stukken waarin hij de typische complexe ritmiek van zijn composities voor Blast (de groep waarvan hij in 1989 medeoprichter was) combineerde met de dansbaarheid waarnaar de titel verwijst.
De muziek van het kwintet Pumporgan krijgt daardoor een wonderbare gelaagdheid. De grooves pakken de luisteraar bij de lurven en dwingen tot een wilde dans (in het hoofd), die op elk moment stil kan vallen om ruimte te maken voor een fantasierijk klankexperiment, of de andere hoek om kunnen denderen in een hypnotiserend staccato spervuur van noten.
Omdat de leider regelmatig switcht tussen altsaxofoon en basgitaar, kan hij nu eens aanhaken bij de baritonsax van Christian Ferlaino (waardoor een mini-blazerssectie ontstaat) en dan weer bij (bas)gitaar van Mika Szafirowski voor een elektrischer geluid. Nout Ingen Housz is precies de creatieve drummer die de band nodig heeft: strak waar het nodig is, maar ook een meester in subtiliteit en inkleuren. Dat laatste kan zeker ook gezegd worden van Wilbert Bulsink, die zijn Hammondorgel tegelijk ‘vintage’ en volstrekt eigentijds kan laten kinken. Want het aanstekelijke mengsel van jazz, avant-rock, rhythm & blues, rockabilly en swing vraagt om een dergelijke flexibiliteit.